معرفی آشکارسازهای حریق

بررسی اجمالی

ردیاب حریق وسیله ای است که در سیستم اعلام حریق خودکار برای حفاظت از حریق برای تشخیص صحنه و یافتن آتش استفاده می شود.آشکارساز آتش "ارگان حسی" سیستم است و وظیفه آن نظارت بر وجود آتش سوزی در محیط است.هنگامی که آتش سوزی رخ می دهد، مقادیر فیزیکی مشخصه آتش مانند دما، دود، گاز و شدت تشعشع به سیگنال های الکتریکی تبدیل می شود و سیگنال هشدار بلافاصله به کنترل کننده اعلام حریق ارسال می شود.

Wاصل orking

عنصر حساس: به عنوان بخشی از ساخت آشکارساز آتش، عنصر حساس می تواند مقادیر فیزیکی مشخصه آتش را به سیگنال های الکتریکی تبدیل کند.

مدار: سیگنال الکتریکی تبدیل شده توسط عنصر حساس را تقویت کنید و آن را به سیگنال مورد نیاز کنترل کننده اعلام حریق پردازش کنید.

1. مدار تبدیل

سیگنال الکتریکی خروجی توسط عنصر حساس را به سیگنال هشدار با دامنه مشخص و مطابق با الزامات کنترل کننده اعلام حریق تبدیل می کند.معمولاً شامل مدارهای تطبیق، مدارهای تقویت کننده و مدارهای آستانه است.ترکیب مدار خاص به نوع سیگنال استفاده شده توسط سیستم هشدار بستگی دارد، مانند سیگنال مرحله ولتاژ یا جریان، سیگنال پالس، سیگنال فرکانس حامل و سیگنال دیجیتال.

2. مدار ضد تداخل

با توجه به شرایط محیطی خارجی مانند دما، سرعت باد، میدان الکترومغناطیسی قوی، نور مصنوعی و عوامل دیگر، عملکرد طبیعی انواع مختلف آشکارسازها تحت تأثیر قرار می‌گیرد یا ممکن است سیگنال‌های نادرست باعث ایجاد آلارم کاذب شوند.بنابراین، آشکارساز باید به مدار ضد پارگی مجهز شود تا قابلیت اطمینان آن بهبود یابد.معمولاً فیلترها، مدارهای تاخیری، مدارهای یکپارچه، مدارهای جبرانی و غیره استفاده می شوند.

3. حفاظت از مدار

برای نظارت بر آشکارسازها و خرابی خطوط انتقال استفاده می شود.بررسی کنید که آیا مدار تست، قطعات و اجزا در شرایط خوبی هستند، نظارت کنید که آیا آشکارساز به طور معمول کار می کند یا خیر.بررسی کنید که آیا خط انتقال عادی است (مانند اینکه آیا سیم اتصال بین آشکارساز و کنترل کننده اعلام حریق متصل است).این شامل یک مدار نظارت و یک مدار بازرسی است.

4. نشانگر مدار

برای نشان دادن فعال بودن آشکارساز استفاده می شود.پس از حرکت آشکارساز، باید به خودی خود یک سیگنال نمایش دهد.این نوع نمایشگر خود عمل معمولاً چراغ سیگنال عمل را روی آشکارساز تنظیم می کند که به آن چراغ تأیید می گویند.

5. مدار رابط

برای تکمیل اتصال الکتریکی بین دتکتور آتش نشانی و کنترل کننده اعلام حریق، ورودی و خروجی سیگنال و محافظت از دتکتور در برابر آسیب ناشی از خطاهای نصب استفاده می شود.

این ساختار مکانیکی آشکارساز است.عملکرد آن اتصال ارگانیک اجزایی مانند عناصر حسگر، بردهای چاپ شده مدار، کانکتورها، چراغ های تایید و اتصال دهنده ها به یک، برای اطمینان از استحکام مکانیکی خاص و دستیابی به عملکرد الکتریکی مشخص شده است، به طوری که از محیط مانند منبع نور، نور جلوگیری می کند. منبع، نور خورشید، گرد و غبار، جریان هوا، امواج الکترومغناطیسی با فرکانس بالا و سایر تداخل و تخریب نیروی مکانیکی.

Aکاربرد

سیستم اعلام حریق اتوماتیک شامل یک آشکارساز حریق و یک کنترل کننده اعلام حریق می باشد.هنگامی که آتش سوزی رخ می دهد، مقادیر فیزیکی مشخصه آتش مانند دما، دود، گاز و شدت نور تابشی به سیگنال های الکتریکی تبدیل می شوند و بلافاصله برای ارسال سیگنال هشدار به کنترل کننده اعلام حریق اقدام می کنند.برای موارد قابل اشتعال و انفجار، آشکارساز آتش عمدتاً غلظت گاز را در فضای اطراف تشخیص می دهد و قبل از رسیدن غلظت به حد پایین هشدار می دهد.در موارد فردی، آشکارسازهای آتش نیز می توانند فشار و امواج صوتی را تشخیص دهند.

طبقه بندی

(1) آشکارساز آتش حرارتی: این یک آشکارساز آتش است که به دمای غیر طبیعی، نرخ افزایش دما و اختلاف دما پاسخ می دهد.همچنین می توان آن را به آشکارسازهای آتش با دمای ثابت تقسیم کرد - آشکارسازهای آتش که وقتی دما به مقدار از پیش تعیین شده برسد یا از آن فراتر رود، واکنش نشان می دهند.آشکارسازهای آتش با دمای تفاضلی که وقتی نرخ گرمایش از مقدار از پیش تعیین شده فراتر می رود پاسخ می دهند: آشکارسازهای آتش با دمای ثابت تفاضلی - یک آشکارساز آتش سنجنده دما با عملکرد دمای دیفرانسیل و دمای ثابت.با توجه به استفاده از اجزای حساس مختلف مانند ترمیستورها، ترموکوپل ها، دو فلزات، فلزات قابل ذوب، جعبه های غشایی و نیمه هادی ها، می توان انواع آشکارسازهای آتش حساس به دما را استخراج کرد.

(2) آشکارساز دود: این یک آشکارساز آتش است که به ذرات جامد یا مایع تولید شده توسط احتراق یا پیرولیز پاسخ می دهد.از آنجا که می تواند غلظت ذرات آئروسل یا دود تولید شده در مراحل اولیه احتراق مواد را تشخیص دهد، برخی از کشورها آشکارسازهای دود را آشکارسازهای "تشخیص زودهنگام" می نامند.ذرات آئروسل یا دود می توانند شدت نور را تغییر دهند، جریان یونی را در محفظه یونیزاسیون کاهش دهند و خواص خاصی از نیمه هادی ثابت الکترولیتی خازن های هوا را تغییر دهند.بنابراین آشکارسازهای دود را می توان به نوع یونی، نوع فوتوالکتریک، نوع خازنی و نوع نیمه هادی تقسیم کرد.از این میان، آشکارسازهای دود فوتوالکتریک را می توان به دو نوع تقسیم کرد: نوع کاهنده نور (با استفاده از اصل مسدود کردن مسیر نور توسط ذرات دود) و نوع آستیگماتیسم (با استفاده از اصل پراکندگی نور توسط ذرات دود).

(3) آشکارسازهای آتش حساس به نور: آشکارسازهای آتش حساس به نور نیز به عنوان آشکارسازهای شعله شناخته می شوند.این یک آشکارساز آتش است که به نور مادون قرمز، فرابنفش و مرئی تابش شده توسط شعله پاسخ می دهد.به طور عمده دو نوع شعله مادون قرمز و نوع شعله فرابنفش وجود دارد.

(4) آشکارساز آتش گاز: این آشکارساز آتش است که به گازهای حاصل از احتراق یا پیرولیز پاسخ می دهد.در موارد قابل اشتعال و انفجار، غلظت گاز (گرد و غبار) عمدتاً تشخیص داده می شود و زنگ هشدار معمولاً زمانی تنظیم می شود که غلظت 1/5-1/6 از غلظت حد پایین باشد.عناصر حسگر مورد استفاده برای آشکارسازهای آتش گاز برای تشخیص غلظت گاز (گرد و غبار) عمدتاً شامل سیم پلاتین، پالادیوم الماس (عناصر سیاه و سفید) و نیمه هادی های اکسید فلزی (مانند اکسیدهای فلزی، کریستال های پروسکایت و اسپینل ها) است.

(5) آشکارساز آتش مرکب: این یک آشکارساز آتش است که به بیش از دو پارامتر آتش پاسخ می دهد.عمدتاً آشکارسازهای دود حساس به دما، آشکارسازهای دود حساس به نور، آشکارسازهای آتش حساس به نور و غیره وجود دارد.

راهنمای انتخاب

1. در اکثر مکان های عمومی مانند اتاق های هتل، مراکز خرید، ساختمان های اداری و غیره باید از دتکتورهای دود نقطه ای استفاده شود و دتکتورهای دود فوتوالکتریک ترجیح داده شود.در مواردی که دود سیاه بیشتری وجود دارد، باید از آشکارسازهای دود یونی استفاده شود.

2. در مکان هایی که نصب یا نصب دتکتورهای دودی که ممکن است باعث ایجاد آلارم کاذب شوند، مناسب نیست و یا در هنگام وقوع آتش سوزی دود کمتری وجود دارد و دما به سرعت افزایش می یابد، باید از آشکارسازهای آتش مانند سنسورهای دما یا شعله استفاده شود.

3. در فضاهای بلند مانند سالن های نمایشگاه، سالن انتظار، کارگاه های بلند و ... عموماً باید از آشکارسازهای دود پرتو مادون قرمز استفاده کرد.هنگامی که شرایط اجازه می دهد، توصیه می شود آن را با سیستم نظارت تلویزیون ترکیب کنید و آشکارسازهای اعلام حریق نوع تصویر را انتخاب کنید (دتکتورهای شعله دو بانده، آشکارسازهای دود با مقطع نوری)

4. در مکان های ویژه مهم یا پر خطر آتش سوزی که نیاز به تشخیص زودهنگام آتش سوزی است، مانند اتاق ارتباطات مهم، اتاق کامپیوتر بزرگ، آزمایشگاه سازگاری الکترومغناطیسی (تاریکخانه مایکروویو)، انبار بزرگ سه بعدی و غیره، استفاده از آن توصیه می شود. حساسیت بالا.آشکارساز دود به سبک کانال هوا.

5. در جاهایی که دقت آلارم بالاست و یا آلارم کاذب باعث تلفات می شود، دتکتور کامپوزیت (کامپوزیت دمای دود، کامپوزیت نور دود و ...) انتخاب شود.

6. در مکان هایی که برای کنترل اطفاء حریق نیاز به اتصال دارند مانند کنترل اطفاء حریق گاز اتاق کامپیوتر، کنترل اطفاء حریق سیستم سیلاب و ... به منظور جلوگیری از عملکرد نادرست باید از دو یا چند دتکتور و درب استفاده شود. برای کنترل اطفاء حریق، مانند تشخیص دود نقطه ای.و آشکارسازهای حرارت، آشکارسازهای دود پرتو مادون قرمز و دمای کابل، آشکارسازهای دود و شعله و غیره.

7. در خلیج های بزرگ که نیازی به استفاده از منطقه تشخیص به عنوان منطقه هشدار به طور دقیق نیست، مانند گاراژ و غیره، به منظور صرفه جویی در سرمایه گذاری، آشکارسازهای غیر کد آدرس انتخاب شوند و چندین آشکارساز یک آدرس را به اشتراک بگذارند. .

8. با توجه به "آیین نامه طراحی گاراژها، گاراژهای تعمیرات و پارکینگ" و الزامات بالای فعلی استانداردهای آلایندگی اگزوز خودروها، به منظور دستیابی به هشدار اولیه، باید از آشکارسازهای دود در گاراژهایی با تهویه مناسب استفاده شود، اما برای نصب آشکارسازهای دود ضروری است.روی حساسیت کمتری تنظیم شده است.

در برخی مکان ها که فضا نسبتاً کوچک است و تراکم مواد احتراق زیاد است، مانند زیر کف های الکترواستاتیک، ترانشه کابل، چاه کابل و ... می توان از کابل های سنجش دما استفاده کرد.

Mنگهداری

پس از اینکه ردیاب به مدت 2 سال راه اندازی شد، باید هر 3 سال یکبار تمیز شود.اکنون آشکارساز یون را به عنوان مثال در نظر می گیریم، گرد و غبار موجود در هوا به سطح منبع رادیواکتیو و محفظه یونیزاسیون می چسبد، که جریان یون در محفظه یونیزاسیون را ضعیف می کند، که آشکارساز را مستعد هشدارهای کاذب می کند.منبع رادیواکتیو به آرامی خورده می شود و اگر منبع رادیواکتیو در محفظه یونیزاسیون بیشتر از منبع رادیواکتیو در اتاق مرجع خورده شود، آشکارساز مستعد آلارم های کاذب خواهد بود.در مقابل، زنگ به تعویق افتاد یا هشدار داده نمی شود.علاوه بر این، دریفت پارامتر اجزای الکترونیکی در آشکارساز را نمی توان نادیده گرفت و آشکارساز تمیز شده باید به صورت الکتریکی کالیبره و تنظیم شود.بنابراین پس از تغییر منبع، تمیز کردن و تنظیم پارامترهای الکتریکی آشکارساز و رسیدن شاخص آن به اندیس آشکارساز جدید در هنگام خروج از کارخانه، می توان این دتکتورهای تمیز شده را تعویض کرد.بنابراین، برای اطمینان از اینکه ردیاب می تواند برای مدت طولانی به طور عادی کار کند، بسیار ضروری است که ردیاب را برای تعمیرات اساسی و تمیز کردن منظم به یک کارخانه نظافت حرفه ای ارسال کنید.

مسائلی که نیاز به توجه دارند

1. آدرس دتکتورهای دود آزمایش شده را ثبت کنید تا از آزمایش مکرر همان نقطه جلوگیری شود.

2. در فرآیند افزودن تست دود، تاخیر زنگ دتکتور را ثبت کنید و از طریق خلاصه نهایی، درک کلی از وضعیت کار دتکتورهای دود در کل ایستگاه داشته باشید که مرحله بعدی تشخیص تشخیص دهنده دود.ارائه شواهد دال بر تمیز بودن دستگاه؛

3. در طول آزمایش، باید بررسی شود که آیا آدرس دتکتور دود دقیق است یا خیر، تا آدرس دتکتور دودی که آدرس و اتاق آن با شماره مطابقت ندارد مجدداً تنظیم شود تا از دستورالعمل های اشتباه جلوگیری شود. به کنترل مرکزی در طول فرآیند امداد رسانی در بلایا.اتاق

Tعیب یابی

اولاً، به دلیل آلودگی های محیطی (مانند گرد و غبار، دود روغن، بخار آب)، به ویژه پس از آلودگی محیطی، آشکارسازهای دود یا دما بیشتر احتمال دارد در هوای مرطوب آلارم کاذب ایجاد کنند.روش تصفیه به این صورت است که آشکارسازهای دود یا دما را که به دلیل آلودگی محیطی به اشتباه هشدار داده اند، حذف کرده و برای تمیز کردن و نصب مجدد به سازندگان تجهیزات نظافت حرفه ای ارسال می کنند.

دوم، یک هشدار کاذب به دلیل خرابی مدار خود آشکارساز دود یا دما ایجاد می شود.راه حل جایگزینی دتکتور جدید دود یا دما است.

مورد سوم این است که به دلیل اتصال کوتاه در خط آشکارساز دود یا دما، هشدار کاذب رخ می دهد.روش پردازش این است که خط مربوط به نقطه خطا را بررسی کنید و نقطه اتصال کوتاه را برای پردازش پیدا کنید.